Czarny bez i kotki...

Cała rodzinka chora...
Aspiryna, gripexy, cholinexy i inne cuda kupowane hurtowo idą na przemiał natentychmiastowy. Co jednemu przejdzie to drugiemu przychodzi i tak w koło...
Aż mnie wzięło na syrop (niestety kupny, nie robiony samodzielnie) bzowy, a dokładniej czarnobzowy. Jakie ma działanie na nas, ludzi, wszyscy wiedzą. Jakież było jednak moje zdumienie, gdy obie moje kotki wykazały niezwykłą dla siebie aktywność będąc w pobliżu tegoż soczku. Szukałam, nie znalazłam nic co wiąże moje kotki z czarnym bzem. Ani to kocimiętka, ani domestos, ani przereklamowana waleriana a jednak...

Kto jednak takie połączenie znajdzie otrzyma nagrodę:)

A nagrodą jest...

Lazurowe wybrzeże zimą...

Dzisiaj wybrałabym gorące wybrzeże, chłodny kolor, który dziś kojarzy mi się ze słońcem...

...latem będę narzekać, że zimy nie da się zatrzymać w drugim pokoju i będę szukała bieli:)

Dzisiaj bieli mówimy stanowcze nie.

Nieznośna bliskość...

Tak, tak. Muszę przyznać, że moje kotki, znaczy dziewczynki, nie kochają się jak te wszystkie z obrazków. Bywa, że "pióra" fruwają w powietrzu. Ale dziś oto stało się tak, że zniosły się na jednej kołderce:)))

Oczywiście fotkę strzeliłam z zaskoczenia. Co jednak mówią te miny, kiedy już dotarło do nich co się stało?

Panna Mgielna...

...oraz szelma Szelka:)

Pierwsze moje szczęście, które odeszło...

Kocha się ludzi, miejsca, kocha się również zwierzęta czy muzykę... Każde z nich zajmuje w naszych umysłach i sercach inne miejsce i nigdy nie należy ich porównywać.
Szela, Szelutka, a tak naprawdę Szelka to była pierwsza moja kotka, której dałam miłość i miłość otrzymałam. Czystą, bezgraniczną, bezinteresowną i wydawało mi się, że do końca życia. Tak się oczywiście  nie stało, bo jakiż świat byłby nudny gdyby był przewidywalny.
Szelutki już nie ma fizycznie, ale nadal siedzi na półeczce w moim sercu i mruczy rozkosznie doprowadzając mnie czasem do...

Pokusa...

...nie do opanowania.

Tutaj ujarzmiona i gotowa na powolną, precyzyjną degustację:)

Różowe kocie oko, fasetkowane kulki amazonitu i różyczka z korala rekonstruowanego. Reszta to szklane perełki i koraliki Jablonex, sutasz i moje palce:)))

Pora na Was, możecie zacząć słodzić:P

Nudibranchia

Chyba wszystkich obserwatorów zachwyca ruch ślimaków morskich, poruszających się z gracją w sobie tylko znanym celu.

Jak widać zainspirował mnie nie tylko ten ruch ale i kolory:)
Może moje nie są tak soczyste mam jednak nadzieję, że i Wam się spodobają.

Co małe królewny lubią najbardziej:)

Ktoś, kto ma w domu takową, królewnę rzecz jasna, doskonale wie:]
Ja wprawdzie nie mam takiej w domu, ale codziennie się z królewnami spotykam:)))))))))))))))
Japoński kotek zdominował stroje, zarówno dzienne jak i wieczorowe (czytaj piżamki), nakrycia głowy, przybory toaletowe, akcesoria papierniczo - plastyczne no i rzecz jasna biżuterię, co dla królewny jest atrybutem pierwszoplanowym.
Przedstawiam Wam naszyjnik "Małej Królewny" z wklejonym kaboszonem Hello Kitty. Całość oczywiście zaimpregnowana co by się kicia nie upaprała:)

Sutaszowa bransoleta.

Bransoleta w fiolecie i zieleniach, jej centralnym punktem został pięknie wybarwiony kaboszon szklany w kolorze różowym, lecz mieniący się w świetle tęczowo. Pozostałe koraliki są również szklane, całość podszyta mięciutkim filcem i zaimpregnowana. Zapięcie masywne, w kolorze srebrnym. Pasuje na nadgarstek od 17 do 20 cm.

Przyznam się, że to moja pierwsza bransoleta sutasz:)

Kociekorale.

Kociekorale to miejsce, gdzie podzielę się swoją pasją i trochę miłością, a raczej jedną z miłości. Miłości do kotów, najbardziej tych szylkretowych jak twierdzi moja rodzina. Nic na to nie poradzę, że szylkretowe kotki mają wyjątkowe charaktery, kochają mnie równie bezgranicznie jak ja je, a przy tym zawdzięczam im wiele. 
Moją pasją, oczywiście jedną z pasji, jest biżuteria. Uwielbiam ją posiadać, często nosić na sobie, ale przede wszystkim tworzyć:)
Zaczęło się dawno temu od tego, że nie lubiłam nosić lub posiadać rzeczy, które posiada "pół" miasta:)
Wyjątkowe ciuchy szyte w jednym egzemplarzu, własnoręcznie wykonane ozdoby mieszkania, kompozycje kwiatowe na balkonie, dziergane przeze mnie serwetki i takie tam, nie stać mnie było na autorską biżuterię od jubilera...
Aż znalazłam w moim mieście raczkującą ledwie maleńką hurtownię z koralikami (pozdrawiam Pana Łukasza). Mijały lata, maleńki sklepik jest teraz jednym z czołowych na głównym portalu aukcyjnym a ja nie dość, ze mam za dużo biżuterii, cieszę się z tego, że mogę ją tworzyć to bywa, że i zarabiam na niej niezłe pieniądze:)))

Siła spokoju...

Do mnie mówisz?